Selecteer een pagina

Lichaamseigen weefsel voor natuurlijk gevoel

Een volledige borstreconstructie met lichaamseigen weefsel: deze revolutionaire operatietechniek wordt binnenkort hopelijk toegevoegd aan het palet aan mogelijkheden na een amputatie. Ilona (57) is dolgelukkig met haar ’bijna-echte borst’.

Dit artikel is integraal geplaatst op Telegraaf (zie hier)

’In 2016, het jaar dat ik 50 werd, kreeg ik mijn eerste uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek borstkanker”, vertelt Ilona. „Het bleek meteen niet goed. Voordat ik het wist, zat ik in het traject van chemokuren en een borstamputatie.” „Voor mij was het meteen duidelijk dat ik na de operatie een reconstructie wilde. De plastisch chirurg nam de opties met me door. Ik kon kiezen voor een DIEP-lap waarbij huid en vetcellen uit de buik worden gebruikt, maar dat was een vrij zware operatie. Daarom koos ik uiteindelijk voor een siliconenimplantaat.”

Aanvankelijk was Ilona blij met het resultaat. „Het zag er fantastisch uit, maar het voelde hard en koud. Met de jaren werd ik er steeds minder blij mee. Toen ik naar mijn plastisch chirurg terugging, vertelde zij me over de Breast-studie: een wetenschappelijk onderzoek naar de ontwikkeling van een reconstructie van een hele borst met behulp van lipofilling. Ik heb geen moment getwijfeld. Ik wilde af van die ’bal’ in mijn borst.”

Ilona kwam bij het Alexander Monro Ziekenhuis (AMZ) terecht, een ziekenhuis gespecialiseerd in borst(kanker)zorg en borstreconstructies. Nadat ze geschikt werd bevonden om aan de trial mee te doen, kon ze in april vorig jaar met de behandeling starten. Eerst werden de protheses verwijderd. Vervolgens volgde de eerste vulling met vetcellen die uit haar buik, benen en heupen werden weggezogen. „De eerste weken voelde alles wat beurs”, vertelt Ilona. „Om de pijn en zwelling tegen
te gaan, moest ik een drukpak dragen. Maar eerlijk gezegd viel het ongemak me reuze mee.”

Een nadeel van de lipofillingmethode is dat er meerdere behandelingen nodig zijn. Tussen de behandelingen door zit steeds ongeveer twee maanden. Ilona heeft inmiddels vier vullingen gehad. „In september heb ik een afspraak met mijn chirurg en gaan we kijken welke finishing touch er nog nodig is, maar daarna is het helemaal af. Je moet een beetje geduld hebben, maar dat vond ik het helemaal waard. Het voelt warm en beweegt mee met mijn lichaam. Het voelt alsof ik eindelijk weer twee borsten heb die van mezelf zijn!”

Bijna zes jaar na de diagnose is Ilona blij dat zij deze moeilijke periode kan afsluiten. Implantaten worden doorgaans na een aantal jaar weer vervangen; haar nieuwe borst gaat een leven lang mee. „Natuurlijk blijft de jaarlijkse controle spannend, ik ben me ervan bewust dat de kanker altijd kan terugkomen.” „Maar ik leef niet met angst en geniet juist van het leven. Ik ben dankbaar dat de ontwikkelingen binnen de borstkankerzorg zo snel gaan. Vijf jaar geleden was het nog niet mogelijk
om een hele borst met lichaamseigen weefsel via lipofilling te maken en kijk nu!”

Ilona hoopt dat deze optie binnenkort beschikbaar komt voor alle vrouwen die borstkanker hebben gehad en die over een reconstructie nadenken. „Dat gun ik iedereen. Hoewel het nooit meer hetzelfde wordt als de borst die je van Moeder Natuur hebt gekregen, komt dit behoorlijk in de richting.” Een volledige borstreconstructie met lichaamseigen weefsel: deze revolutionaire operatietechniek wordt binnenkort hopelijk toegevoegd aan het palet aan mogelijkheden na een amputatie. Ilona (57) is dolgelukkig met haar ’bijna-echte borst’.

Extra keuzemogelijkheid

De eerste resultaten van de nationale Breast Trial, gecoördineerd vanuit het Maastricht UMC, zijn veelbelovend. In verschillende Nederlandse ziekenhuizen kregen patiënten een reconstructie met behulp van lipofilling. Het Alexander Monro Ziekenhuis kreeg hiertoe zelfs bezoek van Dr. Khouri,
wereldwijd dé expert op het gebied van deze techniek.

Marjolein de Jong, bestuurder van het AMZ: „De vraag naar reconstructies met lichaamseigen weefsel neemt toe. Daarom is het ongekend belangrijk dat deze optie voor volledige reconstructie met de lipofillingtechniek beschikbaar komt naast de bestaande opties met lichaamseigen weefsel.” Zij benadrukt dat ze niet verwacht dat lipofilling bestaande methodes zal vervangen. „Het is ook niet voor iedereen de beste oplossing. Implantaten zullen altijd een relevante plek blijven houden. Wereldwijd zijn er heel goede en veilige borstprothesen. Sommige vrouwen geven hier niet de voorkeur aan of ervaren naderhand toch klachten. Veel vrouwen stellen dat een borstreconstructie bijdraagt aan de kwaliteit van leven. Die wens willen we respecteren door de keuzemogelijkheden zo breed mogelijk te maken.”